اگرچه وقتی مامان نباشد وقت غذا و سفر و مهمانی کاملا مشخص است که نیست، اگرچه وقتی مامان نباشد سردرگمی همه ی لحظه های خوش و ناخوش آدم را می بلعد، اگرچه وقتی مامان نباشد همه ی خوشی های عالم یک پتک است توی سر آدم ... 

ولی

وقتی بابا نباشد همه ی مهمانی ها و غذاها و سفرها و خوشی ها و نا خوشی ها از یک بی نظمی محض برخوردارند. انگار جهانی را روی یک چوب خلال دندان نشانده باشی، هر لحظه به یک سو خم میشود و بیم شکستنش آدم را میکشد.

وقتی بابا نباشد همه چیز هست و هیچ چیز نیست.

روزت مبارک حضرت بابای هست و نیست.

ما دخترهای بابایی را دریاب و بیا ...