چهارشنبه ی چهل و پنجم: نعمت

سلام حضرتِ نعمت

در کتاب لغت، نعمت به طیبِ عیش یا همان خوشایندی زندگی معنی شده و به طورِ خاص واژه ی نعمت از ریشه ی نعم، بهرمندی خاصی معنی شده که مادی و معنوی مصادیق فراوانی می تواند داشته باشد. و همین قیدِ بهرمندی ست که نعمت را از غیر نعمت جدا می کند. یعنی که اگر پول و سلامتی و صلاح و خانه و خانواده داشتی و از این ها بهرمند شدی می توانی به اینها بگویی نعمت، در غیر اینصورت تو نعمت نداری، یک چیز دیگر داری که اسمش و واژه اش الان مهم نیست، یک چیزی میشود شبیهِ ضرر.

یعنی یک زندگی پر از مشکل می تواند برای یک نفر نعمت باشد و باعث بهرمندی اش شود و یک زندگی بی مشکل و آرام می تواند یک نفر را هلاک کند اگر هر کدام از اینها راهِ بهرمندی از شرایط را بلد باشند یا نباشند.

شما هستید آقا؟ غایب اید یا حاضر؟ شما نعمت زندگی کدام یک از مایید؟ کدام یک از ما غیبت شما را کرده ایم برای خودمان نعمت، طیبِ عیش، یک بهرمندی خاص و کدام یک کرده ایم مایه ی حزن و گریه و یک جا نشینیِ مدام و بی حاصل؟ پس غیبت هم می تواند نعمت باشد اگر بتوانی از آن بهرمند شوی.

دوست داشتم کلام طولانی کنم آقا ولی می بینم حرفم را زدم. شما را به این شب ها قسم نعمتِ زندگی ما باشید، راهِ بهرمندی را بر ما باز کنید و مدد دهید شما را یاری کنیم.